Ilustracje do wierszy bp. Piotra Mańkowskiego wykonał Przemysław Truściński, sadybianin, którego możecie Państwo znać jako autora komiksu „Apokalipsa na Sadybie”. Ilustracje są wyjątkowe!
„Nie głaszcz, Andziu, tego kotka,
Bo Cię drapnie”- rzecze ciotka,
Andzia ciotki nie słuchała,
I koteczka pogłaskała.
Kotek drapnął ją pazurkiem,
Krew się z szyi leje ciurkiem.”
To fragment jednego z wierszy. Kolejne zaczynają się następująco:
„Nie chodź, Andziu, wąską kładką, bo upadniesz” – rzecze tatko.
„Ty się Andziu, nie śmiej z kata, bo cię zetnie” – rzecze tata.
„Sama, Andziu, samolotem nie leć, boś ty nie pilotem. Będzie z tego katastrofa.”- rzecze kawał filozofa.
„Nie drocz, Andziu, lwa pustyni”- rzecze do niej gospodyni
„Według przekazu rodzinnego cykl wierszy o Andzi został napisany dla bratanków i siostrzeńców biskupa. Notabene Andzią była nazywana jedna z córek brata biskupa- Jana Mańkowskiego: Anna urodzona w 1904 roku. Nieznana jest dokładna data powstania „Andzi” – być może proces twórczy związany z pisaniem tego cyklu wierszy był rozłożony na wiele lat. (…) Piotr Mańkowski mógł mieć wątpliwą przyjemność poznać jako dziecko moralizatorską, ociekającą krwią niegrzecznych dzieci książkę Heinricha Hoffmanna znaną pod polskim tytułem „Staś Straszydło. Złota różdżka, czyli bajki dla niegrzecznych dzieci. Czytajcie dzieci, uczcie się, jak to niegrzecznym bywa źle.”. Czarny humor „Andzi” może mieć tu swoje korzenie. Przede wszystkim jednak (…) Piotr Mańkowski wyśmiewa teatralność twórczości Stanisława Jachowicza, a także kwestionuje promowane przez niego postawy i wzorce. „Andzia” jest parodią słodkawo-umoralniających powiastek i bajek autora. (…) Tytuł „Andzia” niewątpliwie nawiązuje również do tytułowej bohaterki jednego z najbardziej znanych wierszy Jachowicza: „Nie rusz, Andziu, tego kwiatka…”. (…) Bajki Jachowicza krytykowano za nadmierne moralizatorstwo i fałszywie idylliczny obraz porządku świata, w którym posłusznym i grzecznym dzieje się dobrze, a niegrzecznych spotykają nieszczęścia.” – pisze w posłowiu Andrzej Emeryk Mańkowski
A co o „Andzi” mówi sam ilustrator?
"O Andzi powiedziałem już właściwie wszystko, że rysowałem ją baaaardzo długo, bo ponad 10 lat, o tym, że autorem narracji jest biskup, że tekst o Andzi trafił na moje biurko "przypadkiem". Powiedziałem już też, że Andzia jest dla mnie współczesną buntowniczką i w pewnym sensie może być role model dla innych dziewczynek. No i, że Andzia została nagrodzona tytułem książki roku przez Polską Sekcję IBBY co bardzo mnie cieszy, ale o tym też już mówiłem. Nigdy nie wspominałem zaś o tym, że Andzia jest sadybianką. Tak! cała koncepcja Andzi, każda kreseczka, z której składa się Andzia została postawiona w zaciszu sadybiańskiej uliczki. Także szanowni sąsiedzi, Andzia oficjalnie należy do grona sadybian. Przywitajcie ją ciepło."
