Oaza na dalekich przedmieściach Warszawy

Niezależnie od planów władz wojskowych wobec Fortu IX, 21 lipca 1921 r. grupa osób prywatnych zakłada spółkę „Miasto Ogród Czerniaków Sp. z o. o.” mającą na celu „nabywanie podmiejskich terenów, organizowanie, urządzanie i eksploatowanie nowych dzielnic miejskich”.

Na zlecenie spółki arch. Oskar Sosnowski (1880-1939), profesor Politechniki Warszawskiej i kierownik Katedry Architektury Polskiej oraz arch. Antoni Jawornicki (1886-1950) kierownik biura planowania w Magistracie (i późniejszy projektant Podkowy Leśnej 1925) opracowują „Projekt Rozplanowania Miasta Ogrodu Czerniakowa” - modelowego osiedla domów „w otoczeniu ogrodowym, łączącego komfort życia w mieście z pięknem i zdrowiem życia wsi”.

W centralnym punkcie planu – trochę na przyszłość – autorzy szkicują zagospodarowanie terenów d. Fortu, czyli przyszłej Sadyby Oficerskiej. Wojskową Sadybę od prywatnego Miasta-Ogrodu Czerniaków rozdziela ul. Okrężna. Jawornicki przecina fort nową arterią – ul. Klarysewską i wyprostowaną ul. Powsińską. Ulice te mają mieć kluczowe znaczenie dla rozwoju ogrodowego przedmieścia, części ówczesnej Południowej Dzielnicy Warszawy. Plan przeznacza teren fortu wydzielony fosą na gmachy publiczne, a jego esplanadę na „bloki” zabudowy mieszkaniowej i zieleniec, połączone strukturalnie z Miastem-Ogrodem Czerniaków. W ten sposób powstaje ogólny zarys przyszłej Sadyby Oficerskiej. Projekt, datowany 26 listopada 1921, zostaje zatwierdzony w Ministerstwie Robót Publicznych (przez Dyrektora Dep. Budownictwa K. Jakimowicza) 26 kwietnia 1923.  Magistrat wpisuje ten projekt, razem z Sadybą, do Ogólnego planu zabudowania Warszawy opracowywanego od 1922 r., a uchwalonego w 1931 r.

Zostań członkiem Towarzystwa Miasto Ogród Sadyba